BAHAR

Bahar geldi dünyama, hoş geldi, sefalar getirdi; her yeni açan tomurcukla umutlar getirdi. Hepsini buyur ettim içeri mutlulukla. Uzun uzun sohbet ettik karşılıklı. Kahvelerimizi yudumladık, tatlılarımızı yedik. Sonra kulağıma eğildi, sanki bir sır verecekmiş gibiydi;

Sanır mısınız hiç dert uğramaz bana,
Boğazım düğümlenmez,
Burnumun kökü sızlamaz,
İçim alev alev yanmaz...
Böyle mi görürsünüz beni gerçekten?

Ama ben baharım!
Dallarım taze yeşildir,
Gözlerim pembe, mor, sarı..
Bilmez misiniz,
Çetin kışların mükafatıyım ben...

dedi... İçim ısındı..

İşte yorgunluğum bundan, bahardan, getirdiklerinden...